گزارش وبینار "اخلاق زیست محیطی دایویی و کاربرد امروزین آن"

گزارش وبینار اخلاق زیست محیطی دایویی و کاربرد امروزین آن به میزبانی دکتر جوانی و سخنرانی دکتر چونگ فو جانگ

گروه پژوهشی مطالعات هند دانشگاه الزهرا(س) وبینار " اخلاق زیست محیطی دایویی و کاربرد امروزین آن" را با هدف ارتقاء سطح علمی دانشجویان در زمینه رابطه معنادار فلسفه دائو و طبیعت، با سخنرانی جناب آقای دکتر حجت اله جوانی مدیر گروه پژوهشی مطالعات هند دانشگاه الزهرا (س) و سخنرانی جناب آقای دکتر چونگ فو جانگ استاد انستیتوی مطالعات دایویی دانشگاه سیچوان و با حضور اساتید گرامی و انجمن علمی و دانشجویان سایر دانشگاه‌ها (با حضور 41نفر از علاقمندان) در روز یکشنبه 28 آذرماه 1400 از ساعت 14:30 الی 00: 16 در فضای گوگل میت برگزار کرد.

در این جلسه جناب آقای دکتر چونگ فو جانگ ابتدا به بررسی تفاوت دیدگاه‌های ادیان شرقی و مکاتب غربی در نگاه به طبیعت و بهره‌وری از آن پرداختند. ایشان اشاره کردند دیدگاه دائوئیستی نسبت به انسان و طبیعت از دیدگاه غربی‌ها متفاوت است بطوریکه در دیدگاه دائویی و ادیان شرقی بین انسان و طبیعت نوعی وحدت و همنوایی وجود دارد، بر خلاف تفکر غربی که انسان و طبیعت را جدا از هم تلقی می کنند. ایشان سه جریان فکری اندیشه‌های کنفوسیوسی، تائویی و بودایی در سرزمین چین را مطرح کردند که در عصر حاضر در چین مدرن، تفکر مارکسیستی به صنعتی شدن شهرها، مدرن شدن، نوسازی و استفاده از طبیعت منجر شده که مشکلات محیط زیستی را به وجود آورده است و دیدگاه دائوئیستی، منابع ایدئولوژیکی را برای حفظ طبیعت از بحران محیط زیست فراهم می‌کند و عمل معاصر به دائوییسم، می تواند زمینه را برای پیشرفت در این مسئله فراهم کند و مفهوم معبد تائویی محیط زیستی که توسط دائوئیسم مطرح شده می‌تواند در ادیان و مکاتب بزرگ مورد توجه قرار بگیرد و راه حلی برای مشکلات محیط زیستی به وجود آمده، ارائه دهد. همچنین یکی از اصول مشهور تائو، بی کنشی (non-doing - wu wei) است و در تائو سالک به اصل بی کنشی (بی‌عملی) پایبند است.در کتاب تائوت چینگ، لائوتسه بنیانگذار آیین تائو "وو وی" یا بی عملی را نوعی آگاهی و هوشیاری نسبت به عمل و نتیجه عمل می‌داند؛ پیروان دائو از طبیعت، تبعیت می کنند و همنوا با طبیعت عمل و رفتار می کنند. در " وو وی " درک معنای زندگی، طبیعت، جهان و اجتماع برای ما فراهم می‌شود. "وو وی" در قلمرو سیاسی و اجتماعی هم معنادار است و با تاکید بر اجتناب از قدرت، اجتناب از دخالت و تسخیر در طبیعت و امور افراد، در حل بسیاری از مشکلات موثر می باشد. مشیت طبیعت این است که به خودی خود جریان دارد و اینگونه انسان باید خود را از دخالت‌های غیر طبیعی و غیر عادی نسبت به طبیعت جدا کند. دائو انعطاف پذیر اما بسیار تاثیر گذار بوده و آسیب زننده نیست همچون آب که خیر اعلا بوده و همه چیز را تغذیه می کند. و در پایان خاطر نشان کردند انسان امروزی باید به طبیعت بازگردد، به همنوایی با طبیعت و عمل مطابق با طبیعت و نه خلاف آن.